Slachtoffer van seksueel misbruik? Lees deze inspirerende blog!
Als klein kind heb ik te maken gehad met ongewenst seksueel contact. Gelukkig niet met volwassenen, maar met leeftijdsgenootjes. Geen idee of dat verschil maakt, maar voor mijn gevoel qua vergeving wel. Want zij waren ook nog maar een kind en zochten genegenheid op een verkeerde manier. Wij deden allemaal wat wij dachten, wat hoorde. Ook al voelde het niet fijn, nee zeggen durfde ik niet.
Bang voor de verbaal agressieve reactie die daar mogelijkerwijs op volgde, of bang om die zéér gewenste genegenheid te moeten missen. Seks is makkelijk, intimiteit kenden wij niet.
Als kleine kinderen kenden wij weinig liefde en geborgenheid in onze families. Over seks werd makkelijk gepraat en vooral erg stoer gedaan door de volwassenen in onze omgeving. Daardoor namen wij als kleine kinderen het slechte voorbeeld over en gingen wij experimenteren bij elkaar. Soms uit nieuwsgierigheid, dan was het vooral erg leuk. Maar ook soms vanuit het verlangen om genegenheid te voelen, waardoor je geen nee durfde te zeggen maar dat eigenlijk wel wilde. Of nog erger, omdat je bang was voor die dwingende en bazig houding van die ene persoon.
Het laatste was erg makkelijk, die persoon ging je gewoon ontwijken. Was vriendje of vriendinnetje af. Maar die andere persoon, die bleef je maar steeds opzoeken ook al wilde je liever geen seks. En wat ik destijds onder seks verstond? Tegen elkaar aanschuren of met de handjes voelen bij elkaar. Dus in eerste instantie vrij onschuldig misschien, maar voor kleine kinderen in de leeftijd van 5-11 jaar misschien erg jong, indrukwekkend en vooral beschadigend in de seksuele ontwikkeling. Maar wat uiteraard aan de basis ligt, het gebrek aan veiligheid om NEE te durven zeggen, voor jezelf op te durven komen. En het bewaken van je geborgenheid en genegenheid, ‘in ruil’ voor seks.